Versierde poten en terugmeldingen

door Harry Kuipers

Blauwe kiekendief vrouw P3. © Harry Kuipers

De grauwe kieken zijn terug in Groningen en dat betekent dat ik eindelijk weer los mag! Na 8 maanden ‘droog staan’ kunnen we weer genieten van onze geliefde kiek. Voor mij als vrijwilliger bij GKA betekent dat het veld in om mogelijke nestlocaties te vinden en ringen af te lezen. Dat laatste is toch mijn favoriete bezigheid. Iedere keer is het weer spannend: heeft hij versierde poten? En zo ja, ken ik hem al of is het er eentje die tot nu toe onder de radar is gebleven? Of zou die ene die al 13 jaar oud is nog steeds onder ons zijn?

Ringen aflezen zonder dat nestlocaties (al) bekend zijn is lastig. Je moet geluk hebben dat de kiek die daar vliegt dichtbij genoeg komt en z’n poten wil laten zien. Vervolgens moet er een scherpe foto van de vliegende kiek gemaakt worden met een leesbare ring. Bij een nestlocatie gaat dat makkelijker. Vaak zetten medewerkers van GKA een prooipaal in de buurt van het nest waar de kieken regelmatig gebruik van maken. Dan is het een kwestie van wachten…

Grauwe kiekendief man A|4. © Harry Kuipers

Soms is geduld nodig, soms heb ik binnen 5 minuten al succes. Zo was ik laatst in de Dollardpolders en zag een man grauwe kiek op een kale akker, vlakbij de weg. Dat buitenkansje laat ik niet lopen natuurlijk en kon ring A|4 aflezen. Een bekende vogel, want hij was een paar dagen eerder nog gezien ten zuiden van de A7. Blijkbaar was hij nog zoekende naar een geschikt broedgebied.

Soms heb je dus geluk, maar soms heb je ook pech.

Soms heb je dus geluk, maar soms heb je ook pech. Vorige zomer heb ik bijvoorbeeld geprobeerd om een vrouwtje met alleen een metalen ring af te lezen. Het lastige van een metalen ring is dat deze erg kleine cijfers heeft en dat de cijfers rondom staan. Het is dus zaak om de ring 360° af te lezen. Dat is ook de reden waarom kleurringen gebruikt worden, die zijn gemaakt om van afstand af te lezen. Kleurringen zijn echter van plastic en soms komt het voor dat de kleurring kapot gaat. In overleg met GKA en de eigenaar van het land heb ik daar in een schuiltentje vlakbij de prooipaal mogen zitten. Uren heb ik daar doorgebracht om uiteindelijk 5 van de 7 cijfers te kunnen lezen. Helaas heb ik de laatste 2 cijfers nooit kunnen lezen, waardoor er 100 mogelijkheden zijn en er niet gezegd kan worden welke kiek het geweest is.

Vrouwtje zonder kleurring. © Harry Kuipers

Maar ondanks het niet kunnen aflezen van deze metalen ring zag ik in hetzelfde perceel nog twee andere vrouwtjes. Beiden heb ik kunnen aflezen (YS en YZ) en beiden hebben een gezegende leeftijd van 13 jaar. Ondanks de hoge leeftijden hebben ze vorig jaar beiden jongen grootgebracht. Hopelijk zie ik de dames dit jaar ook weer!

Vrouw YZ was al dertien jaar oud in 2019. © Harry Kuipers

Een andere leuke aflezing is vrouwtje S|L. Zij is in 2015 geboren in Friesland. In 2016 en 2019 heeft ze in Friesland gebroed en in 2017 zag ik haar bij haar nest nabij het Lauwersmeergebied. Helaas heeft ze door diverse oorzaken nooit een nest kunnen grootbrengen. Misschien was ze er zat van en probeert ze dit jaar een andere omgeving? Of zou ze contact hebben gehad met haar nestbroer en heeft hij gezegd dat ze maar naar Oost-Groningen moest komen? Mannetje S|P las ik vorig jaar af in de Dollardpolders. Hij heeft toen met succes een nest grootgebracht. Gekheid natuurlijk, niemand weet wat er in zo’n koppie rond gaat. Maar wat zou het wel interessant zijn om te weten waarom S|L nu opeens in Oost-Groningen zit! Hopelijk is het Oldambt, waar ik haar vorige week gezien heb, haar wel goed gezind!

Naast de grauwe kieken wordt er binnen GKA ook aandacht besteed aan blauwe kieken. En dat is hard nodig want het aantal broedparen op het Nederlandse vasteland is op de vingers van twee handen te tellen. In de winter van 2018 kwamen we bij een telling op een vogelakker een geringde blauwe kiek tegen in de verte. Na overleg ben ik daar gaan posten en na bijna 5 uur wachten in de vrieskou kwam mevrouw eindelijk aanvliegen. Ze had mij (gelukkig) pas laat in de gaten. Toen ze mij zag draaide ze om, maar liet daarbij wel haar ring (P3) zien (titelfoto). Het betrof een vrouwtje van bijna 2 jaar oud die in de buurt geboren was. Tot nu toe is ze nog niet weer gezien, dus het is onbekend of ze nog leeft. Als ze nog leeft en ze gaat in Groningen broeden dan zullen we haar vast weer tegen komen!

Ik ben erg benieuwd wat dit seizoen gaat opleveren. Vorig jaar was natuurlijk een topjaar. Hopelijk zijn er ook dit jaar weer veel muizen en kunnen we weer 140 jonge grauwe kieken verwelkomen, net als vorig jaar. Daarnaast hoop ik dat het de blauwe kieken ook goed gaat, want dat is hard nodig!

door Harry Kuipers

Noot van de redactie: het beschermen en ringen van jonge kiekendieven wordt financieel mede mogelijk gemaakt door subsidie verstrekt door de Provincies Groningen en Flevoland.

Wil je ook graag helpen met het aflezen van kleurringen, dan is jouw hulp zeer welkom. Neem hiervoor contact op met Madeleine Postma: e-mail: [email protected], tel.: + 31 (0)6 29 26 99 78.